Wanneer je in Google het woord thuisblijfvader intypt, komt ’s werelds grootste zoekmachine met een alternatieve suggestie: bedoelde je thuisblijfmoeder? Nee Google, we bedoelen toch écht thuisblijfvader. Tijd voor een tegengeluid! Die handschoen pakt Peter Doesburg, thuisblijfvader sinds de geboorte van zijn kinderen, graag op. In deze blog deelt hij zijn verhaal.
Thuisblijfvader als beroep
Tja, thuisblijfvader zijn. Het levert nog altijd bijzondere reacties op. Wanneer ter sprake komt dat ik thuisblijfvader ben van “beroep”, komt er vaak een wat ongemakkelijke opmerking zoals: “oh, lekker relaxed dat je niet hoeft te werken”, “lekker leventje hoor”, of “goh wat doe je dan met al die vrije tijd”. Saillant detail: deze opmerkingen komen bijna altijd van mannen of andere vaders, maar dat is wellicht iets voor een volgend artikel. Meestal zeg ik dat het wel meevalt met al die vrije tijd, waarna we overgaan tot een ander onderwerp. In dit artikel lijkt het me leuk om mijn dagindeling als thuisblijfvader eens uitvoerig te beschrijven en zo meer bewustwording te creëren. Want is het echt alleen maar een leventje vol luxe en veel vrije tijd, zoals veel mensen denken? Of komt er toch nét iets meer bij kijken? Een dagboek van een thuisblijfvader.
Mijn dag als thuisblijfvader
Mijn dagen als thuisblijfvader beginnen vroeg. Om precies te zijn: om 2:50 (ja, dat leest u goed) gaat mijn wekker. Om kwart voor vier begin ik aan de warming-up voor een uitgebreide krachtsportsessie, met aansluitend nog drie kwartier cardio op de fiets. (ja, dat leest u ook goed) Het hoe en waarom van dit sporten zal ik nog eens uitgebreid beschrijven in een andere blog, maar het komt er in principe op neer dat die ochtend mijn quiet time is, zonder kinderen of andere mensen die iets van me willen. Die ochtendroutine is mij heilig. Daarbij geeft het me de energie om de rest van de dag goed door te komen. Met het sporten achter de rug maak voor mijzelf het tweede ontbijt en maak ik havermout voor de troepen die om zeven uur uit bed komen. Daarna is het aankleden, tandenpoetsen, lunchbox maken, tassen pakken en op de fiets richting school.
Papa brengt de kinderen naar school
Eenmaal bij de basisschool aangekomen doen we het meestal als volgt: eerst lever ik Jack (bijna vier) af op het kinderdagverblijf, waarbij ik meestal even een praatje met de juf maak en de andere kindjes een high five geef. Daarna is het door naar de basisschool van Robert, (nu bijna zeven) om hem af te zetten. Pre-corona las ik altijd een boekje voor in de klas, maar nu moeten we genoegen nemen met een boks. Na een kort praatje met wat ouders op het schoolplein (ik ben overigens ook de klassenouder en vervul daarnaast een aantal andere functies op school) ga ik weer op huis aan.
Als de kinderen op school zijn
Als de kinderen op school zijn houd ik me, als thuisblijfvader, met verschillende dingen bezig. Er is namelijk altijd wel iets te doen thuis. Het huishouden, het doen van de boodschappen en alles wat komt kijken bij het runnen van een gezin. Naast thuisblijfvader ben ik ook freelance media-producer. In die hoedanigheid schrijf ik blogs en maak ik YouTube-video’s en podcasts, waaronder The Stay Home Dad en de VADER Magazine podcast. Ook adviseer ik bedrijven over (social)media strategieën. Dat kan allemaal prima naast elkaar bestaan, maar het vergt wel een goede planning. Dat is ook één van de redenen dat ik ooit zo vroeg in de ochtend ben gaan sporten. Dat geeft me zoals gezegd niet alleen veel energie, maar zorgt er ook voor dat ik de tijd zonder kinderen zo goed mogelijk kan besteden, zonder kostbare tijd te verliezen aan sporten.
Na schooltijd
Om half drie is het tijd om Robert weer op te halen van school. Jack is een aantal dagen bij de opvang, dus halen we hem soms wel en soms niet samen op. De middagen zijn meestal redelijk gevuld met afspraken met vriendjes, zwemles, buitenspeelsessies, klauterpartijen of soms met gewoon lekker thuis chillen en lego bouwen. Aangezien ik in principe thuis ben, hebben we geen BSO of andere opvang buiten schooltijden.
Koken als gezamenlijke activiteit
Aan het einde van de middag duiken wij mannen meestal de keuken in om samen te koken. Robert en Jack helpen altijd graag mee in de keuken met snijden, hakken en mixen, en om zes uur precies hebben we het eten op tafel staan. Op maandagavond gaat Robert badmintonnen en op dinsdag is er zwemles en meestal zijn er ook een aantal avonden waarop mijn vrouw gaat sporten, dus ook hier valt en staat het met een strakke planning. Mijn kinderen hebben inmiddels de leeftijd van Het grote heen-en-weer rijden bereikt en dat gaat de komende jaren, verwacht ik, ook niet minder worden.
Ons avondritueel als gezin
Na het eten is het opnieuwe opruimen en voor de mannen volgt dan vaak de laatste energie-uitbarsting, waarna we rond zeven uur naar beneden gaan voor het tandenpoetsen en pyjama uitzoeken. Twintig minuutjes later ligt iedereen klaar voor het verhaaltje en om half acht gaat uiteindelijk het licht uit. Over ons bedritueel scheef ik eerder dit artikel. Natuurlijk is de dag dan nog niet voorbij, want er moeten nog broodtrommeltjes gemaakt worden voor de volgende dag, de laatste dingen nog in de vaatwasser, wat speelgoed opruimen en alvast de sporttas klaarleggen. Ik eet om acht uur nog een laatste keer (want: sporten) en als mijn vrouw er is hebben we zowaar ook nog even tijd om met elkaar te praten zonder na elke anderhalve zin onderbroken te worden.
Trotse thuisblijfvader
Om half negen ga ik zelf naar bed (want: vroeg opstaan) en heeft mijn vrouw nog even een moment van rust om haar dag in stilte af te sluiten. Dus een leventje vol luxe en vrije tijd? Het is een heel mooi leven met veel voldoening, maar rustig is het zeker niet. Ik heb bijvoorbeeld geen tijd om urenlang Netflix-series te bingewatchen en ook onderga ik niet dagelijks een voetmassage. Hoe ik mijn leven als thuisblijfvader dan wél zou willen omschrijven? Als een mooi leven met een fijn ritme zonder saaie momenten, maar met leuke activiteiten. En natuurlijk geniet ik enorm van de vele mooie momenten die ik mijn mijn mannen heb. Dat is dan wel weer luxe…Dus thuisblijfvader? Dat blijf ik voorlopig nog wel even!
