Hoe beleven vaders het vaderschap? Er is niets leuker dan de verhalen van medevaders te ontdekken en van elkaar te leren. Vanaf januari 2025 geeft columnist Armand Sağ elke vrijdag een inkijkje in zijn leven en zijn ervaringen als vader. Ook reflecteert hij op de rol en positie van vaders in onze samenleving.
Wat doe je als je dochtertje beteuterd thuiskomt van school en zegt Frozen niet meer leuk te vinden? Precies, je voelt direct aan dat iemand in haar klas dit gezegd heeft, en je probeert het tegen te spreken. En natuurlijk doe je dit niet in de laatste plaats omdat je anders de hele inrichting van haar slaapkamer weer moet omgooien, van Frozen naar iets anders.
Frozen is voor baby’s
Na even doorvragen kwam de welbekende aap al uit de mouw. Ze vond Frozen voor kleine kinderen en baby’s, omdat klasgenootje Jackie (een gefingeerde naam, zodat ik geen boze anti-Frozen-fans aan mijn deur krijg) dat had gezegd. Volgens Jackie was Frozen iets voor kleine kinderen, en dat kon mijn dochtertje niet verkroppen. Vooral omdat de rest van de klas haar blijkbaar uitlachte vanwege haar Frozen-jurk, Frozen-jas en, zoals je misschien al kunt raden, ook haar Frozen-lunchset.
“Maar,” zei ik zonder enige vertraging, “Papa houdt van Frozen en papa is zeker niet klein.” Ze keek verbaasd op en bekeek mij van top tot teen. Ze beaamde dat papa, met zijn 1,87 meter, de langste papa op het schoolplein is en zelfs langer dan alle conciërges. Ze vertelde dat ik zelfs langer was dan Meester Vince van gym! “Dus,” herhaalde ik, “papa is niet klein en papa houdt juist heel erg van Frozen.” Ze knikte vrolijk en zei: “Dan vind ik Frozen ook nog leuk!”
Dat probleem was opgelost. Nu moest ik nog iets verzinnen voor de rest van haar klas en natuurlijk voor Jackie. Ik had eerder al gehoord dat zij nogal een bullebakje was, op een niet-schattige manier. Hoe kon ik dit het beste aanpakken? Terwijl ik daarover nadacht, kwam mijn dochtertje al aanrennen. “Nu jij Frozen ook leuk vindt, heb ik een Frozen-hoed voor jou gemaakt, papa!” De schat had snel een papieren hoedje voor me in elkaar geknutseld. En dat bracht me op een idee…
Papa verkleed als Elsa
De volgende dag was het toevallig mijn verjaardag. En wat doe je als je je dochtertje wilt laten zien hoe dol je op Frozen bent? Juist, je verkleedt je als Elsa, compleet met jurk en dus ook met hoedje. Nu zullen ingewijden zeggen dat een hoedje niet hoort, maar ik kan je geruststellen: het was een prachtig hoedje in typische Frozen-stijl. Zo bracht ik op mijn verjaardag mijn dochtertje naar school, liep ik op een Vogue-achtige manier triomfantelijk door het schoolplein en stapte ik haar klas binnen. Daar danste ik een paar keer in een rondje en keek bewust naar Jackie met de woorden: “Ik ben dol op Frozen, ik vind Anna leuk, maar ook Olaf en Kristoff!”
Het hoge woord kwam al snel uit bij haar: “Ik vind Elsa leuker!” Hoewel dit bedoeld was als repliek op mij, kon ik alleen maar zeggen: “Ik ook! Daarom ben ik verkleed als Elsa!” Ze droop af, de rest van de klas giechelde en lachte. Sommigen wilden zelfs mijn jurkje aanraken. De juf lachte ook mee, maar na vijftien minuten moest ik de klas weer uit van haar.
Trotse papa
Hoewel het stukje schoolplein en de straat tot aan de auto nog de nodige nekken deed omdraaien, voelde ik niets dan trots. Door mijn actie gaf ik mijn dochter het gevoel dat haar gevoelens er mogen zijn. Als zij iets leuk vindt, en niemand anders vindt het leuk, mag ze dat nog steeds leuk vinden. Net toen ik overstak, vroeg een man: “Ehm, feestje?” terwijl hij naar mijn outfit wees om half 9 ’s ochtends. “Dochter!” riep ik in alle vluchtigheid. Hij knikte begripvol en zei: “Ah, zo,” en liep snel door.
Ik verbaasde me ineens over hoeveel vaders mij begripvol toeknikten. Blijkbaar doen vaders dit vaker voor hun kinderen. Het grote moment kwam later die dag toen mijn dochtertje terugkwam van school. “Baba, baba, iedereen op school vindt Frozen weer leuk, dus ik wil morgen mijn Frozen-kleding weer aandoen!”
Mooi zo, missie geslaagd.
