In de reeks ‘genieten van het vaderschap’ geeft Armand Sag wekelijks een inkijkje in zijn leven en vaderschap. Ook reflecteert hij op de rol die de vader in onze samenleving heeft. Deze keer schrijft Armand over de bij vlagen scherpe vragen van zijn kinderen. Die hij vervolgens zo goed mogelijk probeert te beantwoorden. En dat is niet altijd even eenvoudig.
Gesprekken met mijn kinderen vind ik de meest filosofische gesprekken die ik ooit heb gehad in mijn hele leven tot nu toe. Zo was ik recent aan het rijden met mijn kinderen in ons vaste opstelling: ik achter het stuur, mijn dochtertje in haar rood zitje naast me, en ons beschermengeltje rechtsachter in zijn groene Maxi-Cosi die ons bevelen toeroept. Terwijl ik van achter hoor van mijn (slechts tweejarig) zoontje dat ik mijn handen op het stuur moet houden, komt er een blauw Albert Heijn-vrachtwagentje voor ons rijden.
Lange ij of korte ei?
En daar komt dan uit het niks de vraag waar ik nu al dagen, nee, weken wakker van ligt: “Baba, schrijf je Albert Heijn met een lange ij of korte ei?” In een eerste opwelling zei ik meteen zonder enige twijfel dat het een korte ei was maar een seconde later stammelde ik al dat een lange ij was om daarna zenuwachtig te zeggen dat baba het niet weet. Nu al moest ik erkennen dat ik iets niet wist, zo vroeg al in mijn toekomstige functie als alwetende vader (lees: baba). Tot op heden heb ik het nog niet kunnen uitvogelen. Voor mijn dochtertje kwam het ook als een grote verrassing: “Waarom weet je dat niet, baba?” Tja, waarom weet ik het eigenlijk niet? En waarom schrijven we inderdaad niet gewoon ‘Hijn’ of ‘Hein’? Wat is het nut van een dubbele overlap van klinkersetjes? Mijn hele opleiding tot taalpurist blijkt een leugen te zijn geweest.
Grote vragen, kleine vragen
Wat was het nut van al die jaren aan de universiteit om te ploeteren aan mijn proefschrift? Waarom schrijven we inderdaad ‘Heijn’? Welk deel van de kinkers is dan de ij/ei-klank? Wat is het nu van die resterende extra klinker dan? Volkomen verrast houd ik het stuur vast terwijl ik in gedachte verzonken verder rijd, vervelend genoeg ook nog steeds achter de blauwe AH-vrachtwagen zodat ik geconfronteerd blijf met de woorden ‘Albert Heijn’. Wat is het nu? Welk deel is de korte ei en welk deel de lange ij? Wat moet mijn dochtertje wel van me denken dat ik dit niet weet? En mijn zoontje is nu ook al angstvallig lang stil, heeft hij ook al alle vertrouwen in mij als alwetende baba laten vallen omdat ik het antwoord van deze simpele vraag niet kan beantwoorden?
Papa weet alles, toch?
Het zweet breekt me ondertussen uit: denk eens goed na, Armand! Je dient dit te weten. Is het met een korte ei of juist een lange ij? Kom op, Armand, nadenken! Poe, nu al kan ik de vragen van mijn kinderen niet beantwoorden. Wat ben ik toch een slechte vader, bijt ik mezelf streng toe. Stiekem en voorzichtig kijk ik opzij – ik verwacht boze blikken omdat ik geen antwoord heb op hun vragen – en ik zie ze beiden kijken naar een gele bulldozer op een heuvel van grint. “Baba, waarom zijn bulldozers altijd geel?” De schatten zijn hun eerdere vraag over de AH alweer vergeten maar, damn it, weer een diepe vraag waar ik geen antwoord op heb! Mijn geluk op dit moment is nog dat alle jonge kinderen het concentratievermogen van een puppy hebben dus zij zijn de vraag over Albert Heijn alweer vergeten en dat gebeurt ook met de gele bulldozer zodra er een blauwe pick-uptruck voorbij komt. Nu ik nog.
Tot op heden heb ik nog slapeloze nachten over of Albert Heijn nu met een korte ei of een lange ij word geschreven. En voeg daar ook maar aan toe waarom bulldozers bijna altijd geel zijn. Als iemand het antwoord weet, je kan me dag en nacht bellen hierover.
Armand Sag (1984) is vader van een dochter (2015) en zoon (2019) en student Ecologische Pedagogiek. In 2020 was hij een van de hoofpersonen in de NPO-documentaire Verstoten Vaders. Met zijn eigen ervaring als uitgangspunt maakt hij zich hard voor de bewustwording rondom het belang van betrokken vaderschap. Elke woensdag verschijnt zijn nieuwe column op VADER Magazine.