Hoe ervaren andere vaders het vaderschap? Niets is leuker dan de verhalen van andere vaders te lezen. Vanaf maart 2022 geeft vader Armand iedere woensdag een inkijkje in zijn leven en vaderschap. Ook reflecteert hij op de positie en de rol die de vader in onze samenleving heeft. Dit is zijn eerste column.
“Het vaderschap is een omwenteling in het leven van een man. Niet alleen veranderen alle prioriteiten, maar je bekijkt de wereld ook anders.”
Armand Sag
Mijn eerste column, daarmee begint mijn avontuur. Het is een avontuur waarin ik de lezer elke week wil meenemen in alles wat mij bezig houdt rondom enerzijds het vaderschap in het algemeen, en mijn eigen vaderschap in het bijzonder. Dus positieve dingen maar ook de negatieve dingen: gevoelens die ik heb en ook de ervaringen die ik heb gehad omtrent het avontuur dat vaderschap heet. In deze reeks wil ik vooral genieten zoals ik ook geniet van elk moment van het vaderschap. Maar niet elk moment is geschikt om van te genieten.
Genieten niet vanzelfsprekend
Sommige lezers zullen mij misschien herkennen van de NPO-documentaire ‘Verstoten Vaders’ uit 2020 waarin te zien hoe erg de Nederlandse wetten tekort schieten voor vaders na een scheiding. Helaas is dat ook een deel van het vaderschap in Nederland. Toch mag dat niet het enige zijn wat men moet weten. Het vaderschap is een omwenteling in het leven van een man. Niet alleen veranderen alle prioriteiten, maar je bekijkt de wereld ook anders. Alle clichés zijn dus waar. Ik ben zelf heel anders dan voordat mijn eerste kind geboren werd. Sindsdien heb ik andere prioriteiten. In plaats van een avond in de kroeg, kijk ik nu liever Frozen II met de kinderen. En eerlijk gezegd: is Olaf ook wel echt grappig. En ja, ik vind het ook leuk als mijn dochtertje stelt dat ik Kristoff ben en zij later met mij wil trouwen. Het geeft mij, als vader, een geweldig gevoel dat mijn dochtertje naar mij opkijkt. Daarvoor ruil ik graag alle biertjes in de kroeg in.
Armand: de papa
Voor mij heeft het vaderschap ook een extra dimensie in die zin dat ik zelf zonder vader ben opgegroeid en het daarom anders wil doen voor mijn kinderen. Ik ben dus niet langer ‘Armand het uitgaansfeestbeest’ maar uitsluitend ‘Armand de papa’. Ik heb ontzettend veel liefde voor mijn kinderen en ik popel om ze dat ook te geven. Het is een soort liefde wat ik niet eerder heb ervaren: een onvoorwaardelijke liefde. De Australische komiek Jim Jefferies maakte daar ooit grapjes over of zijn moeder, die klaarblijkelijk altijd tegen hem zei dat ze onvoorwaardelijk van hem hield, ook nog van hem zou houden als hij haar borst eraf zou hakken. Zijn antwoord: “Wellicht wel, maar ik ben niet bereid om dat te ontdekken.” Nou, ik denk dat ik nog steeds zou houden van mijn kinderen. Sterker nog: ik weet het zelfs zeker. “Wat heb ik verkeerd gedaan waardoor ze mij wilden kwetsen?”, zal ik denken.
Ontdekkingstocht
Zou dat te maken hebben met mijn huidige opleiding als ecologische pedagoog? Of is dat de ervaringsdeskundige in mij die spreekt? Wellicht is het de papa in mij, dan wel alle drie bij elkaar. Ik ben ook niet los van deze drie aspecten te zien: ik ben een ecologische pedagoog, ik ben een ervaringsdeskundige (zowel als zoon, dan wel als papa), en ik ben een papa in hart en nieren. Meer kan ik er ook niet van maken. En dat zijn nu net de hersenspinsels die ik wil delen in mijn columns. Ik nodig je graag uit om met me mee te lezen.
Een beste papagroet van mij!
Armand Sag (1984) is vader van een dochter (2015) en zoon (2019) en student Ecologische Pedagogiek. In 2020 was hij een van de hoofpersonen in de NPO-documentaire Verstoten Vaders. Met zijn eigen ervaring als uitgangspunt maakt hij zich hard voor de bewustwording rondom het belang van betrokken vaderschap. Elke woensdag verschijnt zijn nieuwe column op VADER Magazine.
